تصور ما از تیرکسها غلط بوده است! | کشف جدید دانشمندان درباره دایناسورها
تاریخ انتشار: ۱۲ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۴۳۱۶۴۹
به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از وبسایت نیواطلس، توماس کالن، سرپرست این مطالعه، استادیار دیرینه زیستشناسی، میگوید: «اگرچه در گذشته بحث میشد که دندانهای دایناسورهای درنده ممکن است بیش از حد بزرگ باشد که با لب پوشانده شدهاند، مطالعه ما نشان میدهد که در واقع، دندانهای آنها بهطور غیرمعمول بزرگ نبوده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در دانشگاه آبرن حتی دندانهای غولپیکر تیرانوزورها در مقایسه با اندازه جمجمه به نسبت دندانهای مارمولکهای شکارچی زنده هستند و این ایده را رد میکنند که دندانهای آنها با لبها خیلی بزرگ پوشانده شده است.
در واقع، دانشمندان بر این باورند که ساختار دهان آنها شبیه تواتارا، خزنده کوچک مارمولکمانند نیوزلندی است که نسب مستقیمی از دایناسورها دارد. همچنین با برخی از مارمولکها که هیچ کدام از بستگان نزدیک تروپودها نبودند، اشتراکات زیادی داشت.
درک لارسون، مدیر مجموعهها و پژوهشگر دیرینهشناسی در موزه سلطنتی BC در کانادا، میگوید: «این کاملاً قابل توجه است که دندانهای تروپود چقدر شبیه به مارمولک است.»
کرستین برینک، استادیار دیرینهشناسی در دانشگاه مانیتوبا و یکی از نویسندگان این مقاله گفت: همانطور که هر دندانپزشکی به شما میگوید، بزاق برای حفظ سلامت دندانهای شما مهم است. دندانهایی که توسط لبها پوشانده نشدهاند، خطر خشک شدن دارند و ممکن است در هنگام تغذیه یا دعوا آسیب بیشتری ببینند، همانطور که در کروکودیلها میبینیم، اما در دایناسورها نه.»
او افزود: «دندانهای دایناسورها مینای بسیار نازکی دارند و دندانهای پستانداران دارای مینای ضخیم هستند (به استثنای برخی موارد). مینای کروکودیل کمی ضخیمتر از مینای دایناسور است، اما به ضخامت مینای پستانداران نیست. برخی از گروههای پستاندار وجود دارند که مینای دندان در معرض دید قرار دارند، اما مینای آنها برای مقاومت در برابر قرار گرفتن در معرض تغییرات اصلاح شده است.»
در حالی که این مطالعه بینشهای تازهای در مورد چگونگی تغذیه حیوانات و حفظ سلامت دندانها ارائه میدهد. همچنین به اکولوژیستهای تکاملی راههای جدید و هیجانانگیزی برای اکتشاف و به هنرمندان این امکان را ارائه میدهد که به تخته طراحی بازگردند.
مارک ویتون از دانشگاه پورتسموث، یکی از نویسندگان این مقاله گفت: «هنرمندان دایناسور از زمانی که ما بازسازی دایناسورها را در قرن نوزدهم آغاز کردیم، به این سو و آن سو رفتند، اما دایناسورهای بدون لب در دهههای ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰ برجستهتر شدند. آنها سپس عمیقاً در فرهنگ عامه از طریق فیلمها و مستندها ریشه دوانیدند؛ پارک ژوراسیک و دنبالههای آن، قدم زدن با دایناسورها و غیره.»
بیشتر بخوانید:
تصاویر | تولید یک کوفته بزرگ از گوشت ماموت منقرضشده! | فرمول ساخت این ماده غذایی چیست؟او افزود: «به طرز عجیبی، هرگز مطالعه یا کشف اختصاصیای وجود نداشت که این تغییر را برانگیزد و تا حد زیادی احتمالاً منعکسکننده ترجیح یک زیباییشناسی جدید و وحشیانه به جای تغییر در تفکر علمی بود. ما با پوشاندن دندانهای آنها با لبهای مارمولکمانند، این تصویر محبوب را تغییر میدهیم. این بدان معناست که بسیاری از تصاویر دایناسوری مورد علاقه ما، از جمله دایناسور نمایدن پارک ژوراسیک یعنی تیرکس، نادرست هستند!»
کد خبر 751104 برچسبها پژوهش تاریخ - باستان شناسی حیوانات - حیات وحش حیوانات - خزندگان دایناسور دانشمندانمنبع: همشهری آنلاین
کلیدواژه: پژوهش تاریخ باستان شناسی حیوانات حیات وحش حیوانات خزندگان دایناسور دانشمندان دندان ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۳۱۶۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دانشمندان یک «خطای فنی» در لبه کیهان کشف کردند
نظریه معروف اینشتین برای ۱۰۰ سال ستون اصلی فیزیک مدرن بوده و به توضیح چگونگی عملکرد گرانش در زمین و خارج از فضا کمک کرده است. علاوه بر این، مطالعات بیشماری در طول سالها صحت این نظریه را ثابت کردهاند و تأیید میکنند که گرانش بر سه بُعد فیزیکی ما و همچنین بر بُعد چهارم زمان تأثیر میگذارد اما به نظر میرسد این نظریه در مقیاسهای بزرگتر با مشکلی جزئی همراه است.
به گزارش ایسنا، رابین ون(Robin Wen)، نویسنده اصلی این پروژه و یکی از فارغالتحصیلان ریاضی فیزیک واترلو، در یک مقاله دانشگاهی توضیح میدهد: این مدل گرانش برای همه چیز از نظریهپردازی مهبانگ گرفته تا عکاسی از سیاهچالهها ضروری بوده است.
به نقل از اساف، اما وقتی سعی میکنیم گرانش را در مقیاس کیهانی، در مقیاس خوشههای کهکشانی و فراتر از آن درک کنیم، با پیشبینیهای نسبیت عام به ناسازگاریهای ظاهری بر میخوریم. تقریبا انگار گرانش کاملا با نظریه اینشتین مطابقت ندارد. ما این ناهماهنگی را یک «خطای فنی کیهانی» مینامیم. گرانش در مواجهه با فواصل میلیاردها سال نوری حدود یک درصد ضعیفتر میشود.
این مطالعه که در مجله کیهان شناسی و فیزیک اختر ذرات منتشر شد، این احتمال را بررسی کرد که قدرت گرانش حاکم بر کل جهان(ثابت گرانشی کیهانی) کمی متفاوت از ثابت گرانشی نیوتن است که گرانش را در مقیاسهای کوچکتر، مانند مدار سیارات اطراف خورشید را کنترل میکند.
نیایش افشردی، استاد اخترفیزیک در دانشگاه واترلو میگوید: تقریبا یک قرن پیش، ستارهشناسان کشف کردند که جهان ما در حال انبساط است.
هر چه کهکشانها دورتر باشند، سریعتر حرکت میکنند، تا جایی که به نظر میرسد تقریبا با سرعت نور حرکت میکنند و این حداکثر سرعتی است که نظریه اینشتین اجازه میدهد. یافتههای ما نشان میدهد که در همان مقیاسها، نظریه اینشتین نیز ممکن است ناکافی باشد.
بنابراین، چرا دانشمندان چنین ایدهای را برای اصلاح نظریه انقلابی اینشتین در نظر میگیرند؟ به نظر میرسد برخی از نظریههای گرانش کوانتومی جایگزین مانند گرانش هوراوا-لیفشیتز به طور طبیعی چنین نقص کیهانی را بین مقیاسهای بزرگ و کوچک پیشبینی میکنند. مطالعه جدید یک راه ساده برای پیادهسازی این اثر مانند یک پاورقی به مدل استاندارد کیهان شناسی ارائه میدهد.
ون و همکارانش یک پارامتر جدید به نام Omega_g معرفی کردند که تفاوت بین ثابتهای گرانشی کیهانی و نیوتنی را اندازه میگیرد. آنها دریافتند که مشاهدات فعلی از ماهواره پلانک که تابش پسزمینه مایکروویو کیهانی را اندازهگیری میکند، مقدار Omega_g را در حدود منفی ۰.۰۱ یا حدود یک درصد تفاوت در قدرت گرانش در مقیاسهای کیهانی در مقایسه با مقیاسهای محلی نشان میدهد.
یک Omega_g منفی منجر به گرانش کمی ضعیفتر میشود و باعث انبساط کیهان در بزرگترین مقیاس میشود. این اثر ظریف میتواند چند مشکل دیرینه بین مشاهدات مختلف کیهانشناسی در مدل استاندارد را کمی کاهش دهد.
ون می گوید: آن را مانند پاورقی برای نظریه اینشتین در نظر بگیرید. وقتی به مقیاس کیهانی رسیدید، شرایط و ضوابط اعمال میشود.
افشردی میافزاید: این مدل جدید ممکن است اولین سرنخ در معمای کیهانی باشد که ما شروع به حل آن در فضا و زمان کردهایم.
محققان هشدار میدهند که وجود یک نقص کیهانی بر اساس دادههای فعلی هنوز قطعی نیست. اندازهگیریهای دقیقتری از آزمایشهای آینده که پسزمینه مایکروویو کیهانی و توزیع ماده در اعماق فضا را ترسیم میکنند، برای تایید یا رد قطعی این شکست بالقوه نسبیت عام در انتهای کیهان مورد نیاز است.
انتهای پیام